اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد
گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس
«انوری»
(ن) (اِ.)
۱- هاون.
۲- بزرک و تخم کتان.
(اِ.) نامی تحقیرآمیز برای آمریکاییان خاصه نظامیان آمریکا.
(اِ.) نوعی کبوتر که آوازش مانند تلفظ «یاهو» است.
(~.) (اِ.) درجه نظامی که سابقاً در ارتش معمول بود و به جای آن سرگرد برگزیده شد.
(وَ) (ص.) یاری دهنده، پشتیبان.
(وَ) (اِ.) پادشاه. ج. یاوندان.
(و) (ص.)
۱- بیهوده، بی معنی.
۲- بی - سرپرست، سرِخود.
(~. کَ دَ) (مص م.) گم کردن، هدر دادن.
(~. گَ تَ) (مص ل.) گُم شدن.
(~.) (ص فا.) بی هوده گو، آن که سخنان بی معنی گوید.
(وَ) (حامص.) بیهودگی، هرزگی.
(کَ) (اِ.) یاقوت.
(یَ) (اِ.) تیر پیکان دار.
(یَ) [ ع. ] (ص.) خراب، ویرانه.
(یُ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) خشکی.
۲- (ص.) (عا.) بدخلق، بدمعاشرت.
(یُ سَ) [ ع. یبوسه ]
۱- (اِمص.) خشکی، عدم رطوبت.
۲- در فارسی: خشکی مزاج و کار نکردن شکم.
(یَ) [ تر. ] (اِ.) کشیک، نگهبانی.
(یَ) (ص.) پاسبان، نگهبان.
(یَ) [ ع. ] (ص.)
۱- کودک پدر مرده.
۲- هر چیز منحصر به فرد و بی همتا.
(~. ن) [ ع - فا. ] (اِمر.)جای پرورش یتیمان، دارالایتام.
