اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
رهی به شام جدایی چه طاقتیست مرا
که روز وصل دلم را قرار باید و نیست
«رهی معیری»
(گَ) (اِمر.) تیر پیکان دار.
(گُ) (اِ.) گرسنگی. مق سیری.
(~.) (اِ.)
۱- موی پیچیده.
۲- موی باف زنان، موی پیچه.
(گَ رَ) (ص.) سیاه مست.
(گِ رِ تَ) (مص ل.) مخفف گریستن.
(گُ رُ نِ) (ص.) مقابل سیر. مجازاً: بسیار نیازمند.
(~. چَ) (ص مر.) کنایه از: بخیل و ممسک.
(گُ رُ نِ) (حامص.) حالت یا وضعیت گرسنه بودن.
(گُ) (اِمر.) گرگ + شغال. جانوری است که از پیوند گرگ و شغل حاصل شود.
(گِ رِ) (مص مر.)
۱- مؤاخذه، ایراد.
۲- گرفتن، اخذ.
۳- غرامت، تاوان.
۴- خسوف، کسوف.
۵- گرفتاری.
۶- جرم، جنایت.
(گِ رِ) [ په. ] (ص مف.)
۱- اسیر، مبتلا.
۲- عاشق، دلباخته.
(~. مَ دَ) (مص ل.)
۱- اسیر شدن.
۲- عاشق شدن.
(~.) (حامص.)بیچارگی، درماندگی.
(گِ رِ تَ) [ په. ] (مص م.)
۱- دریافت کردن، به دست آوردن.
۲- شروع کردن.
۳- اثر کردن.
۴- مؤاخذه کردن، مورد عتاب قرار دادن.
۵- انتخاب کردن.
۶- فرض کردن.
۷- پوشانیدن.
۸- به تصرف درآوردن، تسخیر کردن.
۹- پر کردن، فراگرفتن.
۱۰ - کرایه کردن، ...
(گِ رِ تِ) (ص مف.)
۱- به دست آمده.
۲- اندوهگین، دلتنگ.
(گِ رِ تِ) (حامص.)
۱- سد شدن، بسته شدن.
۲- اندوهگینی، ملال خاطر.
(گِ. فِ رِ) [ انگ. ] (اِ.) دوست دختر.
(~.) (اِ.) (عا.) میان دو دوش، گوشت پس گردن نزدیک به مازه.
(گِ رَ) [ فر. ] (اِ.) یک هزارم کیلو.
(گُ) (اِ.) اندوه، زحمت، غم.
