اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
من چو از خاک لحد لاله صفت برخیزم
داغ سودای توام سر سویدا باشد
«حافظ»
(~. ش) (حامص.) باز کردن و شکافتن کالبد مرده در آزمایشگاه، تشریح علمی.
(ص.) سرگشته، حیران، نادان.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) آموزشگاه، مدرسه عالی، مدرسه شبانه روزی.
(اِمر.)
۱- کارزار، حرب.
۲- مزرعه برنج، برنجزار.
(اِ.) = کله جوش: اشکنه، نوعی غذای حاضری.
(لُ) [ فر. ] (اِمر.) واحد اندازه گیری حرارت.
(لِ کِ) [ روس. ] (اِ.)۱ - اتاقکی که ~دارای چهار چرخ می‌باشد و به وسیله ~یک اسب یا بیشتر حرکت می‌کند.
۲- چهارچرخه‌ای که برای حمل و نقل کودک شیرخواره به کار می‌رود.
(لُ تِ) (ص مف.) آشفته، پریشان حال.
(لُ) (ص. اِ.) بیوه، زن بیوه.
(لِ جِ) (اِ.) فاخته.
(لَ دِ) (ص فا.) به شتاب رونده، جیم شونده.
(لَ) (اِ.) نوعی کارد نعلبندان و بیطاران اسب.
(لَ یا لِ) (اِ.)
۱- متاع و اسباب خانه.
۲- کدوی شراب.
۳- زمینی که برای کشت آماده شده باشد.
(اِ.)
۱- تنه، بدن.
۲- صورت، شکل.
(اِ.) = کالوچ: کبوتر.
(اِ.) انگشت کوچک.
(اِ.) نوعی گیاه بدبو، گندنا.
(ص.) نادان، ابله.
(ش)(اِ.)
۱- دیگ، دیگ غذا.
۲- نوعی آش.
(لَ) (اِمصغ.) نوعی خربزه کوچک.
