اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
به رخ چو مهر فلک بی‌نظیر آفاق است
به دل دریغ که یک ذره مهربان بودی
«حافظ»
(ژَ) (اِ.) مخفف آژنگ، چین و چروک روی پوست بدن.
(ژَ) (اِ.) نک زنگوله.
(ژَ گُ لَ یا لِ) (اِ.) سمی که شکافدار باشد مانند سم آهو، گاو و گوسفند.
(ژِ) [ فر. ]
۱- (اِ.) نبوغ.
۲- (ص.) نابغه.
(ژُ) (اِ.) دریا.
(ئَ) [ فر. ] (اِ.) ماه ششم. از سال میلادی.
(ژُ) (اِ.) هر یک از شبکه‌ها یا سوراخ -هایی که برای تزیین در پارچه یا بافتنی ایجاد می‌کنند.
[ فر. ] (اِ.) دومین دوره از مزوزوئیک از دوران زمین شناسی که دریا کم عمق بوده و ماسه سنگ و سنگ‌های رستی رسوب کرده و لایه‌های ذغال سنگ پدید آمده‌است. در دریاها و خشکی‌ها و هوا خزندگان بسیار وجود ...
(ژُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- روزنامه.
۲- مجله مخصوصِ مُ د لباس.
(~.) [ فر. ] (ص مر.) روزنامه - نگار.
(~.) [ فر. ] (اِمر.) روزنامه نگاری.
[ فر. ] (اِ.) هیئت منصفه.
(اِ.)
۱- چین و شکن.
۲- (ص.) ژولیده، پریشان.
(دَ) (مص م.) آشفته کردن.
(لِ یا لَ) (اِ.) چکاوک.
(لَ) (اِ.) پرنده‌ای خوش آواز شبیه چکاوک.
(دَ) (مص ل.) پریشان شدن.
(دِ) (ص مف.) پریشان.
(ژُ) (اِ.) بت، صنم.
(پُ) [ فر. ] (اِ.) دامن کوتاه، پاچین (زنان).
