اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر
کای نور چشم من بجز از کشته ندروی
«حافظ»
(وَ لَ) [ ع. ] (اِ.) فرزند، پسر. ج. اولاد.
(وَ لَ دُ زِّ) [ ع. ] (ص مر.) حرامزاده، زنازاده.
(وِ لَ) (ص.) (عا.) آب نیمه گرم.
(وَ لَ) [ ع. ]
۱- (اِ.) حرص و علاقه شدید به چیزی.
۲- (اِمص.) حرص، آزمندی.
(وُ نِ) (اِ.) سُرخاب.
(وِ لِ گُ) (ص مر.) (عا.)
۱- گَل و گُشاد.
۲- بی حساب و کتاب، بی بند و بار.
(وِ لِ) (ص.) بی بند و بار، بی قید.
(وَ لَ) [ ع. ] (اِمص.)
۱- غمگینی.
۲- حیرانی، سرگشتگی.
(~. زَ دِ) [ ع - فا. ] (ص مف.)
۱- عاشق شیدا.
۲- دیوانه، سرگشته.
(وِ) (ص.) (عا.) ریخته و پاشیده، پراکنده.
(وَ لَ) [ ع. ] (حر.) اگر، و اگر.
(وِ. شُ دَ) (مص ل.) (عا.)
۱- پخش و پلا شدن.
۲- نقش بر زمین شدن.
(وُ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) درآمدن، داخل شدن.
۲- (اِمص.) دخول.
(وَ) [ ع. ] (ص.) بسیار زاینده (زن یا جانور).
(وَ) [ ع. ] (ص.) آزمند، حریص.
(وَ وَ لِ) [ ع. ولوله ]
۱- (اِ.) جوش و خروش، شور و غوغا.
۲- (مص ل.)بانگ و فریاد کردن.
(~. اَ تَ) [ ع - فا. ] (مص م.) (عا.)
۱- ایجاد شور و غوغا و سر و صدا و جار و جنجال.
۲- آشوب به پا کردن.
(وُ لُ) [ انگ. ] (اِ.) اندازه صدای هر سیستم صوتی.
(وِ گَ) (ص فا.) (عا.) بی کاره، هرزه - گرد.
(وَ یُ) [ ع. ] (ص.)
۱- دوست، یار.
۲- نگهبان.
۳- کسی که عهده دار انجام کارهای کس دیگر باشد.
