اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
کوه غمی که بر دلم از روزگار ماند
نه گل، نه لاله درین خارزار می‌ماند
«صائب تبریزی»
(نَ) [ ع. ] (ص.)
۱- آن که بسیار فراموشکار است، کثیرالنسیان.
۲- کسی که او را در عداد قومش به شمار نیاورند.
(نِ) [ ع. ] (اِمص.) فراموشی.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) وصف موضوعات عاشقانه و مجالس مِی گساری در شعر.
(نَ س) [ ع. ] (مص ل.) با نَسَب بودن، خویش داشتن.
(نَ) [ ع. ] (ص.) بافته شده.
(نَ س وَ دَ) [ ع. ] (ص مر.) یکتا، بی همتا، بی مانند.
(نَ یا نُ لَ) (اِ.) گله و رمه.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) باد خُنَک و ملایم.
(نِ یِ) [ ع. نسیئه ] (ص.) آن چه به وعده فروخته شود.
(نَ) (اِ.) سایه، جایی که سایه باشد.
(نَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) نو پیدا شدن.
۲- روییدن، رستن، نمو کردن.
۳- پرورش یافتن.
۴- (اِمص.) نوپیدایی.
۵- رویش، پرورش.
(نَ أَ) [ ع. نشاه ] (اِمص.) نوجوان شدن، پرورش یافتن.
(نَ ئِ) [ ع. نشأه ] (اِمص.) سرخوشی، حالت خوشی و کیفی که بر اثر استعمال مواد مخدر یا مشروبات الکلی به وجود می‌آید.
(~.) (اِ.) (عا.) هر نوع مواد مخدر مانند: تریاک، حشیش و...
(نَ) [ ع. نشاء ] (اِ.)
۱- روییدن، نمو کردن.
۲- در فارسی بوته یا قلمه را در جایی کاشتن تا بعد آن را به جای دیگر انتقال دهند.
(نُ شّ) [ ع. ] (اِ.)
۱- تیرها.
۲- واحد آن نشابه. ج. نشاشیب.
(نَ شّ) [ ع. ] (ص.)
۱- تیرساز، تیرگر.
۲- گیرنده و پرتاب کننده تیر.
(نِ تَ) (مص م.) نشانیدن، تعیین کردن.
(نِ یا نُ دُ) (اِ.) ترکیبی از جوهرنمک و آمونیاک، جامد و بلوری که از آن در صنعت برای سفیدکاری، لحیم کاری و... استفاده می‌شود.
(نِ تَ) [ په. ] (مص م.) نشانیدن.
