اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار
صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد
«حافظ»
(اِ.)
۱- رودی که در مسیر خود از بلندی به پایین فرو ریزد.
۲- سنگ مشبک که بر دهانه ناودان‌ها نصب کنند.
۳- یکی از حرکات حمله‌ای در والیبال و پینگ پنگ و تنیس، پرش و زدن توپ از بالای تور به زمین ...
(بِ) (ص.)
۱- نهفته.
۲- جاسوس.
(بِ تَ) (مص م.) نهفتن، پوشیده داشتن.
(~.) (اِمر.)
۱- محل پنهان شدن.
۲- مستراح.
(بِ خُ) (اِمر.) = آبشخوار. آبشخورد:
۱- جای خوردن یا برداشتن آب.
۲- ظرف آبخوری.
۳- منزل، مقام.
۴- بهره، قسمت.
۵- سرنوشت.
(شُ) (اِمر.) دستگاه تنفسی جانوران آبزی.
(شَ) (اِ.) نک آویشن.
(شَ) (اِمر.) نک آبزن.
(اِمر.) فاضلاب، چاهک.
(رِ) (اِمر.) آبی که از غوره انگور گیرند. ؛ ~گرفتن کنایه از: گریه کردن.
(بَ) (اِمر.) نک آبافت.
(لَ یا بِ لِ) (اِ.)
۱- تاول، ورم پوست در اثر سوختگی یا زخم.
۲- مرضی که بیشتر در بین کودکان شایع است، از علائم آن تب شدید، دردِ ستون فقرات و تاول‌های روی پوست است. ؛ ~ افرنگ: سیفلیس.
(~. مُ) (اِمر.) مرضی است شایع میان انسان و طیور.
(~.) (حامص.) تزریق مایه آبله.
(اِ.) قند سفید، نبات.
[ په. ] (اِ)درختی است با چوبِ بسیار سخت، سیاه رنگ و گران بها.
(بِ) (اِ.) مایعی غلیظ که با جنین از شکم مادر خارج می‌شود.
(اِ. ص.) برادر مادر، دایی.
(اِ.) = آبی: نیلوفر آبی.
(وَ) (اِمر.) ظرف آب، آوند.
