آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در میکده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
دلم از داغ او گداخت رهی
لاله داغدیده را مانم
«رهی معیری»
(لَ یا لِ) (ص.) کوتاه، قد کوتاه.
(تَ) (اِ.) = کتک:
۱- چوبدستی، عصا.
۲- دسته هاون.
۳- چوب گازران.
۴- ضرب (مطلق) زدن (چه با چوب و چه غیر آن)، کتک.
(کَ ثَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- بسیار از هر چیز.
۲- نام جویی در بهشت.
(اِ.) خانه‌ای که از علف و نی و چوب ساخته شود.
(اِ.) هر یک از مواردی که به طور طبیعی مثل پهن چهارپایان یا مصنوعی مثل انواع کود شیمیایی برای تقویت و رشد گیاه به طور مصنوعی به خاک اضافه می‌شود.
(دِ) [ فر. ] (اِ.) ساقط کردن حکومتی به طور ناگهانی از طریق نیروهای نظامی.
(کُ دَ رَ) (اِ.) نوعی از مرغابی.
(~.) [ ع. ] (اِ.) قاطر، فیل.
(کُ دَ) (ص.) کم عقل، کندفهم.
(دَ) [ په. ] (ص.) طفل، خردسال.
(دَ نِ) (ق.) مانند کودکان بودن مجازاً: غیرمنطقی، نامعقول.
(دَ کِ) (اِمر.) مدرسه‌ای که به تربیت کودکان (بین ۳ تا ۶ ساله) اختصاص دارد، مدرسه قبل از دبستان، پیش دبستانی.
(دَ) (اِ.) کودک بودن، زمان کودک بودن.
[ په. ] (ص.) نابینا.
(خا دَ) (مص.) (عا.) اشتباه کردن، بد فهمیدن.
(اِمر.) سراب، شوره زار.
(اِ.)
۱- جریان، بحبوحه.
۲- جریان هوا.
(اِ.) عمل خارج کردن جنین از رحم، سقط جنین.
(کُ تُ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجاری دارویی که در پزشکی عمدتاً برای درمان بیماری‌های التهابی به کار می‌رود.
(دِ) (اِ.) جامه پشمین، گلیم، پلاس.
