شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران
رفتن كاوس به مازندران چو زال سپهبد ز پهلو برفت دمادم سپه روى بنهاد و تفت بطوس و بگودرز فرمود شاه كشيدن سپه سر نهادن براه چو شب روز شد شاه و جنگ آوران نهادند سر سوى مازندران بميلاد بسپرد ايران زمين كليد در گنج و تاج و نگين بدو گفت […]
شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را
پند دادن زال كاوس را همى رفت پيش اندرون زال زر پس او بزرگان زرين كمر چو كاوس را ديد دستان سام نشسته بر او رنگ بر شادكام بكش كرده دست و سر افگنده پست همى رفت تا جايگاه نشست چنين گفت كاى كدخداى جهان سر افراز بر مهتران و مهان […]
شاهنامه فردوسی – رفتن كى كاوس به مازندران
رفتن كى كاوس به مازندران چو كاوس بشنيد از او اين سخن يكى تازه انديشه افگند بن دل رزمجويش ببست اندران كه لشكر كشد سوى مازندران چنين گفت با سر فرازان رزم كه ما سر نهاديم يك سر ببزم اگر كاهلى پيشه گيرد دلير نگردد ز آسايش و كام سير من […]
شاهنامه فردوسی – كیكاوس
پادشاهى كى كاوس درخت برومند چون شد بلند گر آيد ز گردون بروبر گزند شود برگ پژمرده و بيخ سست سرش سوى پستى گرايد نخست چو از جايگه بگسلد پاى خويش بشاخ نو آيين دهد جاى خويش مر او را سپارد گل و برگ و باغ بهارى بكردار روشن چراغ اگر […]