Search
Close this search box.

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر پس آنگه ز مرگ منوچهر شاه            بشد آگهى تا بتوران سپاه‏          ز نارفتن كار نوذر همان            يكايك بگفتند با بدگمان‏          چو بشنيد سالار تركان پشنگ            چنان خواست كايد بايران بجنگ‏          يكى ياد كرد از نيا زادشم            هم از تور بر زد يكى تيز دم‏          ز […]

شاهنامه فردوسی – پادشاهى نوذر

پادشاهى او هفت سال بود (بر تخت نشستن نوذر) چو سوگ پدر شاه نوذر بداشت            ز كيوان كلاه كيى بر فراشت‏          بتخت منوچهر بر بار داد            بخواند انجمن را و دينار داد          برين بر نيامد بسى روزگار            كه بيدادگر شد سر شهريار          ز گيتى بر آمد بهر جاى غو            جهان را كهن […]

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

اندرز كردن منوچهر پسرش را           منوچهر را سال شد بر دو شست            ز گيتى همى بار رفتن ببست‏          ستاره‏شناسان بر او شدند            همى ز آسمان داستانها زدند          نديدند روزش كشيدن دراز            ز گيتى همى گشت بايست باز          بدادند زان روز تلخ آگهى            كه شد تيره آن تخت شاهنشهى‏          گه رفتن […]

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

آمدن سام به ديدن رستم           چو آگاهى آمد بسام دلير            كه شد پور دستان همانند شير          كس اندر جهان كودك نارسيد            بدين شير مردى و گردى نديد          بجنبيد مر سام را دل ز جاى            بديدار آن كودك آمدش راى‏          سپه را بسالار لشكر سپرد            برفت و جهان ديدگان را ببرد          […]

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

نامگذارى رستم بيامد يكى موبدى چرب دست            مر آن ماه رخ را بمى كرد مست‏          بكافيد بى‏رنج پهلوى ماه            بتابيد مر بچه را سر ز راه‏          چنان بى‏گزندش برون آوريد            كه كس در جهان اين شگفتى نديد          يكى بچه بد چون گوى شيرفش            ببالا بلند و بديدار كش‏          شگفت اندر و […]

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن رستم

گفتار اندر زادن رستم بسى بر نيامد برين روزگار            كه آزاده سرو اندر آمد ببار          بهار دل افروز پژمرده شد            دلش را غم و رنج بسپرده شد          شكم گشت فربه و تن شد گران            شد آن ارغوانى رخش زعفران‏          بدو گفت مادر كه اى جان مام            چه بودت كه گشتى چنين زرد […]

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

رسيدن سام و دستان به كابل بگويد كه آمد سپهبد ز راه            ابا زال با پيل و چندى سپاه‏          فرستاده تازان بكابل رسيد            خروشى بر آمد چنانچون سزيد          چنان شاد شد شاه كابلستان            ز پيوند خورشيد زابلستان‏          كه گفتى همى جان بر افشاندند            ز هر جاى رامشگران خواندند          بزد ناى مهراب […]

شاهنامه فردوسی – رسيدن زال به نزديك سام

رسيدن زال به نزديك سام           همى راند دستان گرفته شتاب            چو پرّنده مرغ و چو كشتى بر آب‏          كسى را نبد ز آمدنش آگهى            پذيره نرفتند با فرّهى          خروشى بر آمد ز پرده سراى            كه آمد ز ره زال فرخنده راى‏          پذيره شدش سام يل شادمان            همى داشت اندر برش يك […]

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

پاسخ نامه سام از منوچهر           پس آن نامه سام پاسخ نوشت            شگفتى سخنهاى فرّخ نوشت‏          كه اى نامور پهلوان دلير            بهر كار پيروز بر سان شير          نبيند چو تو نيز گردان سپهر            برزم و ببزم و براى و بچهر          همان پور فرخنده زال سوار            كزو ماند اندر جهان يادگار          رسيد […]

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

هنر نمودن زال در پيش منوچهر چو زال اين سخنها بكرد آشكار            از و شادمان شد دل شهريار          بشادى يكى انجمن بر شگفت            شهنشاه گيتى ز هازه گرفت‏          يكى جشنگاهى بياراست شاه            چنانچون شب چارده چرخ ماه‏          كشيدند مى تا جهان تيره گشت            سر ميگساران ز مى خيره گشت‏          خروشيدن مرد […]