دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند