دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است