دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد