دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست