دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد