دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است