دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد