دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد