دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند