دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت