دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد