دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را