دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما