دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما