دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد