دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت