دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود