دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است