دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد