دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند