دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت