دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد