دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است