دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست