دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند