دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت