دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد