دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد