دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ