دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت