دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود