دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت