دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند