دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد