دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است