دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند