دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد