دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است