دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد