دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد